Bugün tam 7 gün oldu evde yoksun...7 gündür 28 senedir tutmadığım kadar elini tuttum,öptüm seni,bildiğim bütün duaları birleştirip sana okudum.
7 gündür 28 senedir hiç duymadığım şeyler söyledin bana...Canının yandığını saklayamadın...O kadar canın yandı ki...Benim canım yansaydı senin yerine...bunu diledim...koluna girip seni hastahane koridorlarında yürütürken kaç kez dizlerim boşaldı,düşüp ölecek gibi oldum bir bilsen...
7 gündür ben sen oldum baba...Dimdik durdum,serinkanlı cümlelerle "hersey yolunda" dedim seni soranlara.Mantığımı koydum çantama yanına gelirken.Oysa eve dönüşlerde kalbim eziliyordu senin çektiğin acıdan...
7 gündür hiç korkmadığım kadar korktum baba.Kimselere söylemedim bunu.Korkmayın dedim korkanlara.Babam güçlüdür bunu da atlatacak siz merak etmeyin dedim.Ben ayakta durdukça kimileri daha çok yıkmak istedi,hiç izin vermedim onlara,senin gibi...
Şimdi aradan 3 gün geçti,işte evindesin.Kuş seslerinin dolduğu odandasın.Rüyanda birilerinin sana yıldızlardan yorganlar diktiğini görüyorsun,umutlarının ve bedeninin aldığı yaralar seni uyutmazken sayıklayarak uyanıyorsun,nemlenmiş alnına dokunuyorum,ellerini sımsıkı tutuyorum...Ne kadar güzelmiş ellerin...
Babanızın ellerine bakın...Bakın görün ne kadar güzeller...Ve sımsıkı sarılın ona...kokusunu saclarınızda bırakıncaya kadar sarılın hemde...
