Tam orada işte...Yıllardır beni hiç bırakmayan, sahibi olmadan özgürce sevdiğim, isim koyarak insanlaştırmadığım, özgür, turuncu göğüslü minik bülbül.Yazları çeker gider, bir kış gecesi aniden rüyama girer, sabah uyanırım bir bakarım ki orada yine beni bekliyor. Nerede yemeğim? diyor, serçelerden, kara tavuklardan ve kargalardan ölesiye korkuyor.Her sabah beni bekliyor. Yemeğini yiyor gidiyor.Bazen şaşırtıyor gün ortasında veya akşama doğru beliriyor etrafta,yemek için değil, buradayım demek için.İlk defa fotografını çekmeme izin verdi. Nazlı nazlı yemeğini yedi,benden kaçmadı,pozunu verdi ve gitti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Çekinme,yaz.