karlaşık

uyandım.Yürüdüm.Karda bata çıka. Sokaktaki köpekleri izledim.Elimde tuttuğum ekmek torbasını göğsüme bastırarak yürüdüm.Sigur ros vardı yine kulaklarımda.White Night Wedding'deki Flatey kasabasındaydım bir an.Gözlerimi kırpıştırarak yürüdüm.Hiç gece olmayacak gibiydi. Sonra masamın başına oturdum.Hava karardı. Kar kokulu manzaramla başbaşa kaldım ve gökyüzüne,hubble teleskobuna,ismi bile olmayan nebulalara,kaybolmuş martılara ve dalları kırılan ağaçlara sessizce "şerefinize" dedim...